Fırtına Yorgunu
İliğimden geçer, kanlı uzaklığın;
Ve ben, bütün kuşatmalarda kendime baskın.
Yasak şiirler taşırım şairler ülkesine,
Bir de fırtına yorgunu yürekli masallar.
Sonra sensizliğinle sızar gece,
Akar yüreğinle hicranı hazanlar.
Ki bu hazanlar, gidişinin suçlu tanıklarıdır.
Sözü bitmemiş bir sevdanın dillerde kanayan sargısız yarasıdır.
Ah bu hazanlar, bu hazanlar,
Yollarıma ateşler koyan, şu ömrümün kara maşalı savcılarıdır.
Ve ben yine kendime baskın,
Bütün kuşatmalarda yalnız
Bütün kalabalıklarda kimsesiz,
Kısacası, sensiz ve sessiz yürürüm.
Nereye gitsem, sen kokar gözlerim,
Neye baksam, içinden sen gelirsin.
Titrek kandiller bir, bir söner içimde,
Beni sürgünlere eş eylersin...
Yenilgilerime zafer nişanları takmışım,
Artık hiçbir oyun yaralamaz beni.
Bu yüzden, bundan böyle sen, sen ol, ey sevgili!
Aklından çıkan kurşunu, dilinle sıkma göğsüme emi...
Çünkü ben, yine kendime baskın,
Şafaklara yaslanıp ağlamasını da bilirim.
Uçsuz kentleri, bucaksız taşımasını da,
Turnasız halklar gibi yaşarım hem de.
Lâl bülbül saraylarda.
Ama her şey yine sana döner,
Küle döner, seni öptüğüm her yer.
Soluduğum iklimler sen olursun...
Adımlarım üşür, yasa döner,
Yıllar geçer üstümüzden.
Anılar acıtır, kana döner,
Çıkmazlarımı sokaklar doldurur,
Gökyüzünü yağmurlar.
Kuşatmalarımda sesin tutuşur,
Soframda yokluklar.
Ve ben kendime yeniden baskın,
Bütün kuşatmalar da yalnız.
Bütün kalabalıklarda kimsesiz,
Kısacası, sensiz ve sessiz,
Yene, yenile yürürüm...
Sonra limanlardan geçerim,
Yüreğim demir atar kayalıklara.
Martılar koşar suya, akşam olur, içim dışım alarga.
Kutsal kitaplarım yakılır, içimde bir gezgin ısınır,
Bu kuytuda bir ben, bir de tayfalar ağlaşır…
Yasak şiirler taşırım, şairler ülkesine,
Bir de fırtına yorgunu yürekli masallar.
Sonra sensizliğime sızar gece,
Akar yüreğime hicranı hazanlar.
Ki bu hazanlar, bu hazanlar,
Viran kentlerin istasyon ağrısıdır,
Yasak kitapların baş kaldıran sancısıdır.
Ey gölgem eey!
Bir sözümde sanadır.
Vakit tamam...
Artık gitmelisin rengi beterim,
Çünkü ben senin bildiğin,
“0” kaderci ömürlerden değilim...
Ayhan sarı oğlu
10 3 2001
Kayıt Tarihi : 9.9.2009 20:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!