Yokluğun, varlığın hiç fark etmiyor.
Sen ruhumu yakan bir fırtınasın.
Sen varsan hortumlar, depremler bitmiyor.
Can olsun bu gelgitlere dayansın.
*
Yeter, yeter, yeter artık uzak dur.
Darbelerini git başkasına vur.
Ağını bir başka kurban için kur.
Ateşine biraz da başkası yansın.
*
Arzun, tutkun sarar kavurur beni,
Önce yedi kat gök, uçurur beni,
Sonra da yokluğa savurur beni,
Sen hem üşütensin, hem yandıransın.
*
Dengeler bozuldu, düzen kalmadı.
Ruhum bir an olsun huzur bulmadı,
İyi başlamıştık, iyi olmadı.
Bu fırtına benden uzak kalsın.
20.02.2011 10.20
Şahbettin UluatKayıt Tarihi : 20.2.2011 11:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahbettin Uluat](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/20/firtina-sarki-sozu.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)