Fırtına Ha koptu Ha kopacak

Fırtına ha koptu ha kopacak
Mutluluk saati ha durdu ha duracak
Senin yokluğunda bir bilsen canım çok yanacak
Sen giderken bu şehirden güneş artık üzerime doğmayacak

Bakşılarından kalan zehir zemberek şimdi yalnızlıklarım
Sen yokluğunda ben her anımı bir cehennemde yaşadım sayarım
Gülüşüne yar gülüşüne aldanmışım bir bakışın yeter
İstesen bu şehri değil ben cihanı uğruna yakarım

Ama yoksun şehir kaynıyor cehennem ateşinde
Ne gözlerinde nede sözlerinde bir teselli yok ya artık
Sensizlik ben ve acı bir bütünüz şimdi gidişinle
Fırtına ha koptu ha kopacak sensizlik cehenneminde

Ne sensiz geçen günler çare oluyor yokluğuna
Nede gönül bitiriyor sana olan sevgisini
Ve ben acıların kolarında savrulup duruyorken bu sokaklarda
Bin bir türlü karanlık içinde kalmış yüreğimde
Sana sesleniyorum duy sesimi artık ne olur
Bir fırtına ha koptu ha kopacak cehennem ateşinde yanan bu gönülde