Fırtına Şiiri - Hikmet Yakışır

İlkyazın ilk günlerinden biri.
Fırtınalı bir gün,
Lodos deli esiyor.
Kırıyor, deviriyor
Uçuruyor, savuruyor,
İnsanları, aşkları sevgileri,
Ağaçları, dalları yaprakları,
Gülleri, dikenleri.
Katmış önüne sürüklüyor
Dünyanın sonu gelmiş sanki.

Ardından bulutlar başlıyor ağlamaya
Kırılıp devrilen çınarlara
Yürekleri parçalanmış sevdalara
Batsa da dikenleri, gonca güllere
Hüzünlü bir yağmur yağıyor
Yürekleri dağlıyor
Gözler görmüyor perdeler inmiş.
Deli lodos suskun fırtına dinmiş

Ama dinmeyen bir fırtına var ki
İçimde sana karşı
Ne deli lodosa,
Ne tayfuna benzer.
Bu fırtına koparsa eyer
Her şeyi ezerde geçer
Söyle gözlerine can, sevecen baksın
Bakışların üzerime aksın
Gözbebeklerinde dinsin
İçimdeki fırtına.

18 Haziran 2004