Fırsatçı Şiiri - Veysel Şimşek

Akıl mantık almaz başka ne deyim,
Yoktur tahammülüm bende böyleyim,
Adı üstünde fırsatçı ben ne söyleyim,
İnşallah rast gelmez işin fırsatçı.

Anlasada bilse insanlık derin,
İnanmam ben sana istersen yerin,
Satar bir celsede olmaz haberin,
Sökülsün tırnağınla dişin fırsatçı.

Biter ömür durmaz zaman akışı,
Fırsatçı kefine işler nakışı,
İşi gücü fırsat başka yok işi,
Zehir olsun ekmeğin,aşın fırsatçı.

Fırsatçı bir yılan iki ayaklı,
Her zaman kendini çıkarır haklı,
Yanar döner yüze gülermiş şekli,
Kaç olursa olsun yaşın fırsatçı.

Dürüst insan gururum ve onurum,
Şair der ki; Fırsatçıyı tanırım,
Yalancıya,fırsatçıya sinirim,
Kurusun toprağın,taşın fırsatçı.

Sokar akrep gibi ama ondurmaz,
İyilikten uzak ismin andırmaz,
Kendini kandırmaz,beni kandırmaz,
Kırık kanat uçmaz kuşun fırsatçı.

Diyecek bir şey yok bundan gayriye,
İnsanlıktan uzak kalmış ayrıya,
Dökülsün dişlerin saçın seyriye,
Veysel der ki; Kopsun başın fırsatçı.