Fırlama gönlümün
Muhtaç adınlarıydın Sen.
Muhtaçtım
Varlığına, yüreğine, kalbine,
Ve kalbime.
Gitti evet evet o’da gitti.
Kalbimde gitti,
Senin amansız gidişlerinin,
Peydahladığı yavşak günlerden.
Kaçarcasına uzaklaştı benliğimden.
Şimdi işte hep o seslenmek istediğin kelimeydim;
Kalpsizdim ve ben aslında sensizdim.
Senli yarınlara elveda edip,
Sensiz günlerime peşkeş çekmek.
Uzun zaman almıştı,
Yorulmuştu artık yüreğim.
Unutmadan ver artık küçük yumruk parçamı,
Aşk’mı üstü kalsın.
Kayıt Tarihi : 21.1.2012 21:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!