Fırlama Biri Şiiri - İbrahim Ünlü

Mavi göklerin çocuğu musun nesin?
Gözlerinden uzat bana
Fırlamalığın mavi mutluluğunu…

Ve söyle
Islak yalnızlıklarda niçin taze umudun?
Ve niçin
Popon kuru…

Yanındadır her daim gölgenin ölüsü
Ve
İçindedir biliyorum adrenalin

Yağmayan bir yağmursun sen
Yağmış bir yağmurun tadı
Hatta iri gözlü bir ikindinin
Ay çekirdeği çitleyen çocuklarından birisin

Neden yağmur yağınca benzer
Bütün gökler gözlerine?

Bulaşıcıdır yaşının kırmızı dönemi
Ve
Mıknatıstır dört mevsimlik dostluğunun
Alüminyum saydamlığı…

Ve söylüyorum
Yüzde yüzdür sendeki fırlamalığın saflığı…