Sanma ki Cehennem bir ateş çukur,
Hak'tan uzak kalmak en büyük azap.
Gönül nûrunu yitirenler durur,
Haktan ayrı kalmak, bil ki Cehennemdir.
Ne yandırmak ister, ne de yakmaktır,
Asıl ıstırap O'ndan ayrı düşmek.
Aşkın vuslatına hasret kalmaktır,
Cânın özünden yavaşça üşümek.
Ne malda ne mülkte bulursun huzur,
Eğer ki kalbinde O'nun aşkı yok.
Dünya cennet olsa da sana zindan olur,
O sonsuz nûra hasret kalmak çok.
Gel bu fânîliği bırak da hemen,
Özüne dön ki, O'nunla olasın.
Zikriyle dolsun bu can, bu beden,
Ancak vuslat ile huzur bulasın.
TURHAL'ım der, bu sözüm özün sesi,
Hakk’ın civarında kaybolma sakın.
Yoksa duyarsın o firkat nefesi,
Cânın Cehennem olur, O'ndan uzak kalın.
Hüseyin Turhal
Kayıt Tarihi : 30.10.2025 07:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!