Fırıldak Dünya Şiiri - Özdemir Koca

Fır dönen Dünya da fırıldak insan,
Bana gelmiş neden dönersin diyor,
Bu fırıldaklık zaten ona bir ihsan,
Dünyayı sen nasıl görürsün diyor.

Anlatsam yazamaz zaten sayfalar,
Dinlersen yürekten ağlaman başlar,
Adalet ağacından ötüşen kuşlar,
Dünyayı sen nasıl görürsün diyor.

Kimi zengin bardan şarap doldurur,
Kimi fakir görsen derdi seni öldürür,
Gülşen de Güle aşık çilebaz Bülbül,
Dünyayı sen nasıl görürsün diyor.

Hasretten babanın bağrı yanıkken,
Gurbetten sılaya büyük özlem varken,
Her bedenden sureti insan canken,
Dünyayı sen nasıl görürsün diyor.

Ekmeğe bile hasret köpekle, kedi,
Bilsen bu Dünyada bana ne dedi,
Elime dolanan kara zindan kelebi,
Dünyayı sen nasıl görürsün diyor.

Ana ağlar mı yavrusuna elbet ağlar,
Onun ayrılığına dayanmaz dağlar,
Şu yüce kayadan çağlayan Çağlar,
Dünyayı sen nasıl görürsün diyor.

Beyim sen söyleme bende bilirim,
Allah bir göz vermiş elbet görürüm,
Her bir suçu ben kaderimden bilirim,
Dünyayı sen nasıl görürsün diyor.

Neyi anlatayım şimdi neyi yazayım,
Hangi haksızlığı ben çare düzeyim,
Sözüm geçmeyen benim yüreğim,
Dünyayı sen nasıl görürsün diyor.

23.02.2023