Fırıldak. Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

Haktan değil güçten yana duruyor,
Güç merkezine hep döner fırıldak;
Daha dün överken bugün vuruyor,
Kaypak, korkak olup siner fırıldak..

Erdem ve fazilet arama boşa,
Menfaati göster çiğneyip koşa;
Adam kullananın gidiyor hoşa,
Çıkarı nerdeyse çonar fırıldak..

Tarlayı gezdirir yağmurlu yere,
Öylesi uzak ki alnında tere,
"Esfeli sâfilin", adamlık nere!
Kendini bileme sunar fırıldak..

İlkeyle karakter nefsine fedâ,
Dünyanın uğruna öylesi gedâ,
Omurga yok diye kıvırır edâ,
Hâline bakmayıp kınar fırıldak..

Doğruyu söyledim diye çatarlar,
Düşmanı safına hemen katarlar,
Dostluğu mu olur beter satarlar?
Yemi çok kümeste tüner fırıldak..

Tarsûsî lafını söyler ortaya,
Yarası olanlar düşer oltaya,
İnsanoğlu nasıl girer rotaya?
Nefis eşşeğine biner fırıldak...

"Adem KAÇAR - 25/11/2017"