Kıçı yere yakınsa birisinin
Öyle birinden korkmak gerek derler
Farkında değilse alın terinin
İnsan sömürene yazıklar olsun
Dostluk beklenmez ki hiç serseriden
Cahil olan her an gelir geriden
Çağa uymak için git ileriden
Kendin bilmezlere yazıklar olsun
Yalan söylüyorsa eğer bir insan
Güven vermez asla sunsa saray han
Onur, güven verir sözünde duran
Yalancı olana yazıklar olsun
Beyefendi gibi davranır durur
Kafasında bin bir kurnazlık kurur
Tükürsen yüzüne o yağmur sanır
Fırfırca olana yazıklar olsun
Kısa boyludur, fikri fitne fücur
Bu kadar iffeti nasıl uydurur
Fiyakası yüksek, yoktur ki gurur
Kendin beğenene yazıklar olsun
Konuşunca sanırsın ki bir adam
Görünce eylemini, o bir cüdam
Onursuzda olmaz ki kasavet gam
Onursuz olana yazıklar olsun
Telefon kapatır yüzüme fırfır
Hiç açık konuşmaz, saklıyor hep sır
Girdim bahçesine, bahçesi bozkır
Özün bilmeyene yazıklar olsun
Küçük olan için elbet son vardır
Karşılaşır insanlar, dünya dardır
Zamanım’a dürüstlük büyük kardır
Gönül kıranlara yazıklar olsun.
10.03.2002
Süleyman ZamanKayıt Tarihi : 16.10.2006 00:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2002 yılında yeni dünya düzeninin paradigması olan, Liberalizmin girdabına kapılıp insanları dolandıran ve bunu da iş bitiriyorum söylemiyle dile getiren biri için yazılmış bir siirdir. Ekonomik çıkar güden isanların dostluğu kısa erimlidir. Oysa insanı insan yapan iyilik, dürüslük, onur, paylaşma, sevgi,...vb. gibi etik değerlerdir. Güzeli, iyiyi, barışı, dostluğu...vb. kişisel çıkarının önüne koyan insanlara bin selam olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!