Sen varsın aklımda, fikrimde, kalbimde.
Sen varsın vaktimde, aldığım nefeste.
Sen varsın gözümde, tenimde, elimde,
Sen varsın vuslatımın tam içinde.
Şimdi sen uzakta ben uzakta.
Sen orada ben burada bir hiç.
Göklerde ağlamıyor artık.
Deniz, rüzgar...
Onlarda fısıldamıyor adını kulağıma.
Unutmalı mı?
Önce doğru olanı seçeceksin.
İzleyeceksin.
Dakikalarca, saatlerce,
Günlerce, aylarca.
Sonra kendine soracaksın.
Önce aklına,
Serzenişlerde ki gönülden ferman var:
Ey sahibim! Senin yaptığın kolay iş.
Gidişlerinle doldurdun içimi.
Hep giden o olmayacaklarla avundum.
Ey saçlarından asılı melekleriyle tümden şeytan!
Gidiyorum artık senden.
Damarlarda yeşil renkli kan gibi,
Oksijensiz dünyada yaşar gibi,
İmkansız...
Klarnetten insan sesi çıkarır,
Ağızla duyar, kulakla koklar,
Yazıyorum ulan.
Var mı bir diyeceğin?
Yazıyorum uçsuz bucaksız,
Kilometrelerce, dere tepe dümdüz yazıyorum.
Hep sevdadandır celallenişlerim.
“Yitirmeden anlaşılmaz insanın değeri”
Derdi ana ve baba…
Daha da yazamıyorum,
Yazma bahtiyarlığından yoksun bırakan o sen…
Kusuruma bakmayın dostlar.
Not: Benim yazarlığım onu kaybedene dekti.
Güneşin vuran ilk ışığından kıskanırım saçlarını,
Aldığın ilk nefesi haz edemem, dağıtırım ortalığı,
Açtığında gözlerini, göremesende varlığımı,
Bağışlansın yinede her sabahın er aydınlığı.
Haydi gülümsede alt et günün karamsarlığını.
Günaydın prenses.
Yerli yersiz ağlama vaktidir bu gece.
Senden öte, bizden öte.
Güçlü sanırlar ya beni de.
Ah nereden bilsinler,
Gönül herkesten ırak...
Bilmiyor sana karşı dur durak.
Dudak tiryakiliği idi bizimkisi,
Ben 3 paket içen adamın cigarası,
Sen dudaklarındaki izmarit kokusu,
Ta ki veremin son vuruşuna dek.
Derler ki olmuş aşık, veremli.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!