FIRAT BENİ ALDI
Fıratın dibinde, bulunur kumlar,
Şimdi çiçek açmış, köyde zakkumlar,
Daha yirmi beşe yeni girmiştim,
Bundan sonra bana, yakılır mumlar.
Fırata girmiştim, serinlemeye,
Fırsat bulamadım, imdat demeye,
Nefesim kesildi, gözüm karardı,
Arkadaşlar gelmiş, beni görmeye.
Fırat beni aldı, bağrına bastı,
Bilemem Fıratın, ne idi kastı,
Dönüşü olmayan, yoldayım şimdi,
Benden geri kalan, sadece yastı.
Sevenlerim bana, şimdi ağlıyor,
Anam bacım artık kara bağlıyor,
İştahı kabarmış, şimdi Fıratın,
Daha yok mu diye, deli çağlıyor.
Ey Fırat benimle, ne sorunun var,
Beni almak mıdır, sende son karar,
Beni aldın tamam, başka isteme,
Bilki benden sana, olmaz bir yarar,
Sanma ki ben sana, olacağım yar. SİNAN KARAKAŞ
Kayıt Tarihi : 8.10.2011 10:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!