Saat sabahın beşini çalıyordu
Yine uyanıktı Fırat, ders çalışıyordu
Hep bir yerlere yetişmekle geçmişti hayatı
Yirmi yaşındaydı, delikanlı çağlarındaydı
Ders çalışırken aklı hep karışıktı
Bulanıktı kafası, hep bir yere bakardı
Kimbilir neler vardı beyninde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta