Kum saati gibi tepetaklak yaşamım,
İçimdekiler dökülüyor bir zakkumun ellerine.
Zehir zıkkım oluyor zaman,
ve saçlarına kadar kırılıyor yaşanmışlıklar.
Yok sayıyorum senin için çaldığım zamanı,
Senin için çalınan plaklar yok oluyor.
Tozlanıp rafa kaldırılmayı bırak,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta