Vefa unuttu kendisini isimsiz masallarda
İhanetin gölgesinde serinledi, inanmış görünüp yalanlara
Vefa bir efsane har, heder olmuş yıllarına
Kemal i yaşından pişmanlık akar, kuytu yarınlarına..
…
Bu efsuna kapılma, derinlerinde kaybolsa da yalnızlığın
Yürek hilale bürünmüş kayıp yakamozları biz aşkın
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta