Dökülmüş avuçlarımdan,
Damla damla dökülmüş yerlere,
Tükenen hayatımmış.
Düşündükçe üzülmüşüm,
Kan çanağı gözlerimden,
Aktıkça akmışım.
Ağlamışım…
Gece,sigaram ve ben,
Saymışım karanlığımı.
Hangi güneş doğar bana?
Hangi deniz yıkayabilir bedenimi?
Sormuşum…
Daha kaç sevda?
Kaç ayrılık var?
Öksüz ömrümde.
Yanıyorum desem ateşim yok,
Ölüyorum desem,
Hiçbir şeye faydası yok.
Kıvrılmışım hayatın bir köşesine,
Seyretmişim…
Bana olanları ve olmayanları,
Benim olup da kaybolanları.
Nefret geliyor içimden,
Sevdanın da aşkın da diyorum,
Dedikçe de firar oluyorum.
Kör bir kurşun saplanıyor beynime,
Deliyor düşüncemi..
O an koşmak geliyor içimden,
Kaçmak istiyorum kendimden.
Koşmak istiyorum kaderimi geride bırakana kadar.
Ama olmuyor ki!
Ben beden,
Kaderim gölgem,
Karanlığın içinde saklı.
Haykırmışım,dağılmışım var mı faydası?
Yine alır gider firari aklımı…
Kayıt Tarihi : 14.4.2010 01:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!