Firak Sabahı Şiiri - İsmail Özkan 2

Yanar yine kalbim ateşe düşmüşcesine bir fırak sabahı.
Döker yine yaşını göz, boşaltırcasına tüm alam-ı fırakı.
Düşler yine seni aklım, nasıl özlemle düşlerse gece sabahı.
Özledim seni yine, nasıl özlüyorsa gökteki sular kuru toprağı.
Üşüyorum zemheri ayazında, ayaz mı sebep yoksa yokluğundan mı?
Görmesen de beni, ve duymasan da sesimi, çektiğim ezayı,
Gözlerim gözlerine değdiğinde olurum ben en bahtiyarı.
Payımıza düşen buymuş, bu garip dünyada, taddık ezayı, firakı,
Düşlerim seni yanımdasın gibi daima, bu acı firak sabahı.