Ailenin mensubu sanırdı kendisini,
Tatlı fındık faresi.
Evde gezse küçük adımları,
Ne zararı vardı fosur fosur uyumakta olan ev ahalisine?
Karnı açlıktan sızlamadığında aşındırmazdı ki;
Ahşap mutfak dolabını.
Hem geceleri tezgah çok soğuk olurdu;
Seksekten farkı yoktu üstünde yürümenin.
Ama şükürler olsundu, kışı geçirmesi yeterliydi;
Minnetten sırtının kamburlaşmasına.
Anne şüphelendi bir gün,
Tıkırtılar geliyordu kilerden.
Tiksinç bir tahtakurusu muydu yoksa,
Dolabının içindeki?
Selamların en kalitelisine layıktı ev sahibesi,
Fakat niye yüzü asıktı hanfendinin?
Hediyesiz bir ziyaret kabul edilemezdi.
O günden sonra denk gelen olmadı Fındık faresine,
Oysa herkes hemfikirdi onun evlerinde görmek isteyecekleri türden bir kiracı olmasında.
Bu sefer öğrenmiş miydi yoksa,
Titizlikte dolap seçmesini?
Kayıt Tarihi : 31.5.2021 02:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendi evinde yabancılık çeken tüm fındık farelerini kucaklıyorum, her şey geçecek.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!