akan öfkenin ritminde karalarıma lal olan arkaik gidişler
Bütünlerime ilmi bir kalış
Kalıyorsan kal diyemedim
Aynı şeyleri konuşan aynı aşkların aynasındayım
Seni görüyorum ben yokum
Hasrına yenilmiş kendi aşkının kurşun kalemine çizilen kurşunsuz bir aşkın şövalyesiyim
Ruhu delen mermilerin ezgisinde mutluluğumu bitiren işve bir ezgidir
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta