akan öfkenin ritminde karalarıma lal olan arkaik gidişler
Bütünlerime ilmi bir kalış
Kalıyorsan kal diyemedim
Aynı şeyleri konuşan aynı aşkların aynasındayım
Seni görüyorum ben yokum
Hasrına yenilmiş kendi aşkının kurşun kalemine çizilen kurşunsuz bir aşkın şövalyesiyim
Ruhu delen mermilerin ezgisinde mutluluğumu bitiren işve bir ezgidir
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
