Bir film çektik.
“ Beş sene sürecek. “ demiştik.
Altı sene sürdü.
Hesap edemedik.
Gençlik yılları işte,
Sonunda bir belge verdiler elimize.
Kepi fırlattık sevinçle.
Hiç düşünemedik.
Herkes kaçışacak.
Etrafından o belgeyi görünce.
Görmesine gerek bile yok.
İsmini duymaları yeterli.
Görmese de,
Duymasa da,
İki kelam edince,
Sonuç hep aynı.
Sevinmiştik o belgeyi alınca.
Düşünmedik: “ Varır mıyız sonuca? “
Ya da mutlu sona,
Ne varması mutlu sona,
Sırf o belgeden dolayı ortalık döndü savaşa.
Sorgulama başladı geçmişten günümüze.
İlk iğrenç sunum akla gelince,
Yüzde bir gülümseme,
O zaman başladık pişmeye.
Piştik yeterince.
Etrafa rahatsızlık verince,
Böyle oluyor her yerde.
Seyreyle.
Bu film 2006’dan beri böyle,
Kim bilir daha ne anılar gelir 2036’yı görünce.
Boşver filmi seyreyle.
Kayıt Tarihi : 5.5.2018 22:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!