Filler ve Ebabiller Şiiri - İsmail Adil ...

Ebrehe’nin filleri, Allah’ın ebabilleri vardı
Yapışmış Kâbe’nin örtüsüne Abdülmuttalip ağlardı.
Ebrehe, Saddam, Bush... Hangi zalim mutlu olmuş?
Dön bre stratejik ortak evine!
Dön İsâ hakkı için, bu yol eskiden yokuş...
“Ölüm Allah’ın emri” anaları ağlatma.
Mazlumun âhında saklı Yaratanın gazabı,
Hak ettiyse kullar Allah verir azabı.
Söyle, barış güvercinlerin karanfil mi atacak gül mü?
“Vurr” emrini veren sesin sahibi sanki bülbül mü?
Demokrasi, barış, zenginlik ölmüşe ödül mü?

Çiçek zehirle sulanmaz, mutlu olmaz muhteris.
Ne güçsüze vurmak hüner, ne zayıfı yenmek zafer.
Kalkmalı mı şerefe kanla dolan kadehler?

Senin için duadayız be ortak, iki kolumuz havada;
Attığın GÜLlelerle ölmeden kuşlar böcekler
“Gökten petrol yağdır Allah’ım” diye.
Yağmur yerine sağanak sağanak, pınar pınar, kaynak kaynak...
Doysun gözleri gönlü açların...
Doymazsa eğer:
Dağları kömür, denizleri petrol olsun... Daha ne olsun?
İnsanlığın kanatları erdem ve adalet olan ebabilleri
Vursaydı zalimlerin fillerini ne olurdu?
Hangi akıl savaşmakta diretir? Ve acılar, ve acılar üretir.
Acıyla akan gözyaşlarını hangi dolar silebilir ki...

Sarılıp Kâbe’nin örtüsü gibi bayraklarımıza
Bir yalvarabilsek Abdülmuttalipçesine
Allah’ım bize de ebabillerini gönder
Ve bayraksız kalmasın
Hiçbir vatanın burcundaki gönder

İsmail Âdil Şahin