Filiz Turan Şiirleri - Şair Filiz Turan

Söz verdim kendime
Ardından ağlamayacağım bu defa
Bilesin dönüşü yok bu gidişin,
Bende tükendi vefa
Boğazımda kelimeler düğüm düğüm
Hiçbir şey söyleyemiyorum

Yıldızlarda elele
Dolaştık seninle dün gece
Sevdamız yağmur oldu
Yağdı damla damla yeryüzüne..
Sevgilerden buketler verdik
Sevmeyi unutmuş gönüllere

Bir küçük kuş uçmayı unutmuş
Nice uzun zamandır kafese konmuş
Semaya bakar durur gözleri
Uçmaktır mavi göklerde düşleri..
Hayal kurar durur günlerce gecelerce

Gönlüm bir bahçe idi viran
Çiçekleri solmuş açmayı unutan
Toprağı çatlamış susuzluktan kuruyan
Gülüne hasret bülbülü susmuş
Kapısına üst üste kilitler vurulmuş
Umudum yitmiş kadere küsmüş

Sorma yar! sorma bana,
Nasılsın diye..
Keyfim yok hiç bu günlerde..
Sensiz nasıl yaşanırsa,
Öylesine yaşıyorum işte..
Kolum kanadım kırık,

Sen küçük meleğim!
Ömrümün güz mevsiminde
Yaşadığım en son baharımsın..
Tam baharlar bitti derken
Hayatıma çıkageldin ansızın
biraz korkmuş ve üzülmüş olsam da Önceleri

Yaşadığım her an, yalanmış her şey yalan..
Bitecek ansızın bir gün, gördüğün rüyan..
Vefasız bu koca dünya, vefasız insan..
Uyan ey gönül! aç gözünü artık uyan..

15 Aralık 2005

kimsesiz sessiz bir deniz kenarı
dalgalar vuruyor ardı ardına sahile
çıplak ayak koşası geliyor içinden
bulutlar gömeç gömeç serpilmiş
Gökyüzü masmavi bir yorgan
Esen rüzgarla savruluyor çiçek kokuları

Gecenin bir yarısı..
Yine yağmur yağıyor dışarda..
Ve ben yağmuru seyrediyorum
Gecenin karanlığında..
Yağmurun sesini dinliyorum..
Derin sessizliğin içinde..

Biz gönülden gönüle sevdik
Ne ellerimiz birleşti
nede gözlerimiz
Sadece
hayallerde buluştuk biz
Acılarımızı hüzünlerimizi paylaştık,