Leylaklar açtığı vakit gel..
Bir bahar mevsiminde..
Gün doğumu olsun gönül kapımı çalışın..
Sümbül kokusu sarhoşluğunda ruhum,
Karşılasın seni..
Nerelerdeydin? Bu kaçıncı leylak mevsimi?
Sevgi... kadife tenli bir çiçek...
Bir o kadar narin ve bir o kadar da güzel..
Ona dokunmak ona sahip olmak..
Sevgi! ah sevgi seni yaşamak..
Neden kaybedince anlarız sadece..
Elimizdeyken değerini neden bilemeyiz..
Bir hasret ki yürekte
Yanar durur seyrederim çaresizce
Vuslatı düşleyip hayal ettikçe
Bir düş belirir de gülümserim sessizce
Aldanma sen, sakın gördüklerine
Dışı bahardır ama içinde güz
Hazan yaprakları savruluyor rüzgarda
Her biri bir ömrü anlatıyor sanki
Bizlerde bir yaprak değilmiyiz hayatta
Savruluyoruz ordan oraya sonumuz aynı
Yapraklar yeşerir büyür ve solar
Hep korkup kaçtığım
Fakat geleceğini daima bildiğim
Gün geldi sonunda
Ve bugün ben sana veda ettim
Kendimi yine kalabalıkların arasında
Yapayalnız kalmış hissettim
Gel desem sana bir gün
Ardına bakmadan çıkar gelir misin
Tut ellerimden gidelim desem
Bilinmez diyarlara benimle gelir misin
Sev desem sana bir gün
Hiç düşünmeden sever misin
Sessiz sedasız ayrıldım bugün
Sevdiğimin gönül evinden
Sessizce veda ettim
O hiç duymadan
Ne bir mektup bıraktım ardımda
Nede göz yaşlarımı sildiğim bir mendil
An gelir şu koca dünyada
Yapayalnız hissedersen kendini
Derinden bir sızı yakarsa yüreğini
Ve özlem duyarsan bir dosta
İşte o zaman etrafına bak
Baktığın her yerde görebilirsin
Dışarıda ıslık çalıp durma öyle
Kapı açık gir içeriye
Hadi çekinme
Gir sessiz hüzün dolu odama
Savur anıları hüzünleri oradan oraya
Es uğulda
Sevda gelir bir gün ansızın çalar kapını
Kimdir nedir diyemeden yakar ocağını
Bir ateşi düştü mü tüttürür hep bacanı
Halin nice olur kimse bilmez sonrasını
15 Mart 2005
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!