Her gidenden bir şiir kaldı dilimde
Her giden iz bıraktı gönlümde
Şimdi yalnız yapayalnız bu günümde
Biraz mahsun,ama dimdik,yaşıyorum
Yeni başlangıçlar olmalı önümde .bekliyorum
Ben sana sevgili asla olamam
Her iki cana birden kıyamam!
Bir lahza çakıp giden ihtiras ateşiyle
Cehennemi dünyaya taşıyamam
Yapamam!
Çapa olmamış insan tarlası heryan,
Namerde,çapulcuya kalmış meydan...
Nereye adım atsan insan insan,
Sanırsın ki hepsi insan!
İnsan postuna bürünmüş çokları,
Doldurmuşlar ama nasıl,sokakları.
Kalksan artık diyorum,
Yeter ettin nefse zulüm!
Yok saymak ne bela,
Birleşsin bedeninle ruhun.
Karanlık dehlizler değil ki yerin,
Şehirde yaşamak için, yırtındık,
Başımız göğe vuracak sandık,
Gökyüz mü kaldı kardeşim,
Kafamızı betonlara çarptık!
Bir gül konmuş üstüne,
Yaprakları sedef gibi parlıyor...
Bir fidan ki arz-ı endam ediyor! ..
Nice ahmak bülbül sarhoş,
Beyhude feryat figan ötüyor,
Pervane olmuş dönüyor,etrafında,dönüyor...
Ne oldu...Ne bu telaş
Deli deli esen rüzgara inat
Kavurup yakan güneşe inat
Çağlayıp akan bendini yıkan
Helecandan rengi bulanan nehire inat
Geldi de geçiyor kırk yaş
Gecenin böğründe, ötüyor baykuş,
Anlamsız naralar atıyor bir sarhoş.
Bir diğeri bölmüş onu, havada elleriyle,
Ben, seni bekliyorum,
Gelirsin diye...
Bir memleket şiiri yazsam diyorum...
Çok uzakta kalmış,burdan bakıldığında! ...
Kuru bir güz soğuğuydu içine düşen,biliyorum,
Ayrılığın ateşi her yanda yakıldığında...
Sanki mecburiydi seni silmek yürekten!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!