Filiz Çiftçi Şiirleri - Şair Filiz Çiftçi

Hani veda ederken sarılmak gerekirdi biz neden sarılamadık

Ben seni unuturum da gölgeni görünce titreyen kalbime söyle o nasıl unutacak

Hergün yeni bir umut ekiyorum gönlümün bahçelerine biliyorum ektiğim o tohumlar bir gün çiçek açacak

Boğazım düğüm düğüm ve ben yine ağlayacak bir yer bulamıyorum

Burnunun direği sızlamak diye bir deyim vardı ya meğer hiç gelmeyecek birisini özleyince ne de çok sızlıyormuş burnunuzun direği

Kalbimin Umut aklımın Unut dediği yerdeyim Çıkmaz sokağın birindeyim

Şimdi ben hangi kabuk tutmuş yaramın altında ezilmeyeyim ki

Herkes kuş olup sevdiğinin omzuna konmak ister oysa ben kelebek olup senin göğsüne konmak istiyorum Bir günlük ömrüm olsa senin kalbinin sesiyle son bulsa

Yağmurda ıslanıyor sevdam sırılsıklam aşkım bundan

Sen gittin ama kalbimde ayak izlerin kaldı