Gündüzün gürültüsünden sıyrılmışım
Gecenin sessizliğine bürünmüşüm
Üstüme sinmiş karanlığın kokusu
Çıkmazken içimden hüznün adı
Ve gezinirken beynimin ücra köşesinde
Uzun uğultularla bir yalnızlık senfonisi...
Bazen yorgun oluyorum, halsiz
En çokta bu vakitlerde oluyor
Hava kararmış, rüzgar eser ve...
Ve sen geziyor beynimin içinde
Sarhoşluk çöker canı bedenime
Alkollü hiçbir şey almadığım halde
Bir kış sabahı sevdim ben seni
Yüreğimin herkese donuklaştı bir anda
Eserken kuru soğuk bir rüzgar
Ve sarkmışken evlerin çatısında
İnce gövdesiyle upuzun sarkıtlar...
Toprağa serpsem gülüşünü
Nisanı marta bağlayan bir gecede
Yeşersin diye eksem
Gözyaşımın yağmuruyla
Açsam gönlümü güneş niyetine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!