Kavruldu sinelerimiz, meflûç fikriyatımız,
Yayayız dünya çölünde çatlamıştır atımız,
Geçersiz lafızlarımız ret oldu biatimiz,
Düştü gövdemiz toprağa bir desti imdat bekler.
Gözleriz her an afakı bir müjde olur diye,
Elem yudumlar sineler uğrayınca maziye,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta