Fikrin Secdesi Şiiri - Mehmet Tevfik Eltas

Siyaset gününü ararken şafağı unutmasın,
Bebeler ağlamasın, hayat yolunu bulsun
Meyve dalında dururken, ama vicdan tekamül arasın, kör kalmasın.

Söz, makamda yankılanırken,
Vicdanın ölçsün, hakla yoğrulsun.
Yollar yürünsün,
Feleğin çarkı dönerken güneş yakalansın.
Aklın ışığı kalbe çarpsın,
Mütefekkir kalp yeni dünyalar düşürsün.

Söylenilmeyeni söylemek, yeni icat yapmak mı dersin?
Ezber, taklit olmasın,
Düşünce dünyan doğursun.
Aman ruh, başkasının değil, senin olsun.
Kalbinin fatihi yeni fetihler yapsın.
Ezber cümle dizilmesin, kıyısına düşmesin, uzak dursun.
Mana, ateş gibi özden yansın.

Kirlenmiş kelam, yıkansın.
Menfaatin suru yerle bir edilsin.
İçten bir nefes, hakka yönelsin,
Kapı açılırken diğer kapıyı bulsun,
İlim onikden vursun.
Kayboldum deyince,
Alın secdede kendine doğsun,
Hakkı bulsun.

İnsanım gölgelenmesin, gölgesiz hayat bulsun.
Ziyayı arasın, her daim yeni yüzler doğsun,
Sözün ardında eğilmesin,
Hakikati bulsun,
Konuşsun.

Oyun değil bu: kaderin gerçek kıblesi,
Mazlumun gözyaşı, sabrında sesi.
Bir taş daha koymaksa bütün mesele,
Bedenimin boyu uzansın.

Vicdanın sesi kırık değil sağlam bardak ararken
Reklamdan ari yansın.