Fikrimizi Sormadı Şiiri - İbrahim Kılınç

Önce cismimiz oldu,sonra bir de ismimiz,
Bu hayat başlar iken,fikrimizi sormadı.
Daha sonra da oldu,çeşit çeşit resmimiz,
Bu hayat başlar iken,fikrimizi sormadı.

Hısım akraba eş dost,göz aydına geldiler,
Takılar getirdiler,patik zıbın ördüler,
Emeklerken,yürürken,her ne yapsak güldüler,
Bu hayat başlar iken,fikrimizi sormadı.

Kimimz luna parkta salıncakta sallandık,
Emekledik,yürüdük,daha sonra dillendik,
Sevda ile harlanıp,ümit ile küllendik,
Bu hayat başlar iken,fikrimizi sormadı.

Mensupsunuz dediler,bir millete,bir dine,
Selam verdik hayat bu,kalleşine merdine,
Kimimiz düştü sonra,çoluk,çocuk derdine,
Bu hayat başlar iken,fikrimizi sormadı.

Herkes gibi,bizler de,gelip geçtik bu yoldan,
Helâllik talep ettik,musallada her kuldan,
Son yolculuk başladı,kabire giden yoldan,
Bu hayat başlar iken,fikrimizi sormadı.