aklımda nice uçurumlar
nice filozofu kara kara düşündüren
karanlıklar öyle büyük ki
büyük bir komutanın ordusunu yutan
derinlikler öylesine aç
beyazı teslim almış
sarıyı
yeşili
maviyi…
“kırmızı durma kaç! ...”
aklım
büyük
karanlık
uçurumlar içinde mahpus
fikrim işgal altında
sevdan iliklerime kadar işlemiş
nasıl ayaktayım sanıyorsun?
ama sen konuşma
bir kerede anlaşılmaz hayat
biliyorsun
en cambazı ben olsam kaç yazar
sen sus konuşma
bırak kendini anlata dursun
biz dinleyelim gülümseyerek
sen sus yalnızca
sen gitme
nasıl ayaktayım sanıyorsun
bak nasıl yanıyor tenim
sen gitme yalnızca
hiç durmaz
düşerim
Kayıt Tarihi : 16.11.2007 01:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!