Fikri Küçükukur Şiirleri - Şair Fikri Kü ...

Günlerden bir gün
Ya cuma ya cumartesi
Sana koşacağım.
Belkide daha erken
Salı veya çarşamba
Kalbim heyecanla çarpacak

Sen bir sessin
Kulaklarımda.
Bir renksin
Gözlerimde.
Bir nefessin
İçimde.

Umut bir can
Namlu ucunda.
Umut katkıdır
İbrahimin aşına
Aşıdır tencerede
Ateş üstünde.

Seni sevmek
Seni yaşamak
Senden uzak olsa bile
Ne tatlı şey.
Doyulmuyor tadına
İlk aşkın

Bana alınmış
Kırılmış
Yokmu benim yaşantım
Senin anılarında
Şiirlerinde
Gerçekten gücenmiş

Ah be o kadın ve onun gibileri.Sizlerde her çağdaş insan gibi özgürce yaşamalısınız.Böyle yaşam sizin de en doğal hakkınız ama yaşamadınız,yaşatmadılar sizlere ama bari sizler çocuklarınıza özlemini duyduğunuz hasretini çektiğiniz bir dünya bırakmaya çalışın gayret edin dişinizle tırnağınızla yıkın o feodal düzeni gerici ilkel yaşam kurallarını parçalayın milyonlarca zerreciklere ayırın bari çocuklarınız sizlerin çektiklerini çekmesinler.
Çocuklarınız ve yeni nesil hür,özgür ve bağımsız,kararlı birer birey olsunlar.Göreceksiniz dünya o kadar güzel olacak ki insanların yaşama arzuları çoğalacak doğa bir başka görünecek insanlara.Savaşlar azalacak bitecek sömürüler ortadan kalkacak sınırsız sınıfsız bir dünya olmuş olacak herkes keyfince ama özgürce yaşayacak bu dünyada.
Siz hiç oltanın ucuna takılmış balığı yakından inceledinizmi.Suyun derinliklerinden takılmış oltaya çırpınmış direnmiş kurtulmak için ama balıkçı çekip almış onu.Oltanın ucunda çırpınıp duruyor her çırpınışında ölüme daha çok yaklaşıyor,onun için artık kurtuluş yok ölümü kabulleniyor tıpkı benim gibi.
Unutmak istedim o acı çeken kadını ve yaşamını,bana çok dokunmuştu günlerce uykusuz kalnıştım.O gencecik yaşta çektikleri yüreğimi kanatmıştı.Unutmak istedim,unutmak için çırpındıkça tıpkı oltanın ucundaki balık gibi,o kadın hafızama kazıldı beynime yerleşti ve anılarımın arasında benimle bu güne kadar geldi.
O kadına
Yıllarca et tırnak gibiydik sanki onunla

ne halt etmeye geldin
şimdi elin kolun bağlı
çekmişsin dizlerini böğrüne
almışsın başını avuçlarının arasına
düşün dur bakalım
nasıl geçineceksin

Gezdim diyar diyar gurbet illeri
Bahçesine dikmiş pembe gülleri
Bu yolda akıttım kan ile teri
Bir dost bulamadım gün akşam oldu.

Hep ahuzar oldu bu geçen ömrüm

Yaşamdan Kesitler kitabımdan bir kesit..
Fırın işçisi Musa bir garip adam,düşmüş hayatın çekilmez cenderesine.Yetim büyümüş Musa,çobanlık yapmış dağlarda,yaylalarda,koyunlarla kuzularla yaşamını paylaşmış.Aç kalmış,yorgun düşmüş,üşümüş,bazen yalınayak,bazen yırtık ayakkabılarıyla,bazen aç bazen tok uyumuş ağaç diplerinde.Yazı yabanda kenger toplamış,yemlik yıkamış su başlarında tuzsuz yemiş yemlikleri kengerleri tuzun tadına varmadan,koşmuş sürünün peşinde keklik kovalamış dağların yamaçlarında,dizboyu çamurlarda yürümüş kar tipi,soğuk ayaz günleri geçmiş yetim Musa'nın,yokluk içinde büyümüş.
Musa değirmenlerde yediği ekmeği ballandıra ballandıra bir anlatışı var ki iştahım çekiyor,olsada bende yesem gerçekten anlattığı gibi lezzetlimi diye.Dinliyorum Musa'ı hafif soğumuş çaylarımızın son yudumlarını da alıyoruz sigaralarımızdan birer nefes daha çekiyoruz,çaylarımız yeniden geliyor önümüze.Musa demli çayı çok sever gerçekten de çay demli tadı bir başka güzel insan ağzına bir yudum alıyor yutası gelmiyor hemen, biraz bekletiyorum ağzımda tadı damağıma yerleşiyor.
Musa parçalar halinde anlatıyor yaşamından,işçi oluyor Musa kireç ocaklarında,ciğerlerine çekiyor o zehirli buharı,aksırıyor,tıksırıyor ama çalışıyor soluduğu havanın zehirli olduğunu bilmeden aldırmıyor terlediğine,yorulduğuna karınca misali işini yapıyor.Taş ocaklarında çalışıyor Musa elleri paramparça kan ter içinde.Okur yazar değil ama o çileli yaşam içinde Devrimci gençlerle tanışıyor,arkadaş oluyor,içli dışlı dostluklar kuruyor onlarla.
Musa fakir ama gönlü zengin,çaresiz ama umutlu,kararlı sarılmış hayata yaşamaya gayret ediyor.....Şubat-2006.Elazığ..
Fikri KÜÇÜKUKUR.

Felek ayırdı beni sılamdan
Bak haber gelmez oldu Anamdan
Gece gündüz gözüm kaldı yollardan
Anama deyin ağlamasın benim için.

Bir gonca güldüm felek soldurdu beni