Tıpkı seyircisiz oynanan bir maç gibi
Koşturuyorum hayatta sen gittiğinden beri.
Attığım her çalımda,
Çektiğim her şutta,
Kazandığım her sayıda
Beni destekleyecek seyirci arıyorum ama yoklar.
Elini tutmak için bile korkardım.
Ya dokunamasaydım kalbine?
Nefes almak için ihtiyaç duyardım.
O inci gibi parlayan gözlerine.
Korkma sakın karanlıkta kalsan bile,
Korkma sakın yalnız hissetsen bile,
Güzel bir güne uyanmak ister insan
Yüreğinde acı da olsa.....
Gece yatarken sanki uykuya değil,
Bir arınmaya, temizlenmeye dalmayı diler.
İster ki sabah kalktığında her şey gitmiş olsun,
İster ki güneş bugün doğduğunda ruhunu da aydınlatsın.
Bir toprak kokusuyla uyanmalı sabaha.
Yeni yağmış bir yağmurun ardından kokan
Mis gibi toprak kokusu ile...
O koku alıp götürmeli seni çocukluğuna.
O koku ki hatırlatmalı sana
Cıvıl cıvıl oynadığını
Sen bırakıp gittin diye
"Yalnız" olduğumu da nereden çıkarttın?
Bi' kere;
Senden sonra evdeki çiçeklerin hepsi
Dostum oldu....
Onlarla ben konuştum hep,
YENİ bilinmeyenlere yelken açan kaptan gibiyim.
Kimileri sadece "Yaşam" diyor üzerinde gittiğim bu suların adına,
(Ki onlar için hiçbir şeyin önemi olmayan insanlar)
Kimisi "Kader" diyor yaşadığı "Kederlerinden",
Kimisi "Mücadele" diyor;
Yaşadığı ve unutmaya çalıştığı yorgunluklarından....
Bir kitap gibidir bazen hayat.
Kapağından anlamaya çalışırsın önce.
Sonra arkasını çevirirsin belki.
Kısa yoldan öğrenmeye çalışırsın hep.
Her kısa adımda daha çok yanılırsın işte
Oysa kapağını açmalı önce
Seni kaybettiğim zamanı, asla unutamam...
Dün gibi aklımda bir "Gece Yarısı".
Arkandan dökerken, gözyaşlarımı damla damla.
Dediğini unutamam bir "Gece Yarısı"
"Bu gece son gecem", meleklerle giderken
"Seni seviyorum" dedin bir "Gece Yarısı"
Çok özledim seni.
Her hücrem, her organım (hastalar dahil)
Bu cümleyi haykırıyorlar içimden.
Susmuyorlar.
Yalnız odamda o kadar çok ses varki.
Kulaklarımı kapatmak da çare olmuyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!