kimi sarı yediliye bağlamış tüm umudunu
kimi kupa kızının yolunu gözler
bizim duman osman yanar dü-şeş aşkına
ben istiklal kıraathanesinin
en dipteki masasında
gözden uzakta
Doğma güneş, dur dünya, gülme gönül, öl bülbül
Yine gülü çemeni, baykuşa çiğnettiler
aylara yetişen yıllar içinde
ben dakikalara tutunmuşum
____________________düşmemek için
bir od yanar zamanın bilmem kaçında
kızgın alevleri su sanmışım
____________________pişmemek için
Ne doyulmaz hazzına erdik bu fani'in, ne kam alabildik
Ne gidenler geri döndü, ne kalanlar cem olabildik
Doğarken ağladık, büyüdük ağlayarak, ölürken mi güleceğiz
Ne geçmişten şevk aldık, ne yedi iklime nam salabildik
bilmem ki kendimiz temiz mi kaldık
iyi olan her huyu kirlettik
batıdan ilmi değil, modayı çaldık
ataları kirlettik, soyu kirlettik
gidene 'yuh', gelene şakşak
ben rabb'ime adamışım ruhumu, tüm varımı
derde derman ondadır, o anlar ah-ü zarımı
şimdi gönlümde yalnız onun aşkı var iken
gözlerin hayran bakarmış görmeyip ısrarımı
senin fani gözlerin beyhude yakmış bağrımı
sen sarı yaprakta bir damla yağmur busesi
düştüğüm çıkmazlarda davudi bir dost sesi
sen, onca cevapsız muammalar silsilesi
dem bu demdir ey yar.. kim ağlaya, kim gülesi
Bir ömür aşk için ağlayan insan
her iki cihanda gülmüş demektir
lezzet-i aşktan mahrum yaşayan
yazık...yaşamadan ölmüş demektir
Bu kasvet yüklü gecenin
yok mu devir-teslimi
neden bulutlar -hala-simsiyah
ne ayın aksi vurur penceremden içeri
ne bir yıldız göz kırpar, çok uzaklardan
mecali yok, kelimenin hecenin
şimdi sen varsın
herşey bir başka güzel seninle
__________ağlayan çocuk
__________hıçkıran anne
sen varsın diye güzel
__________filizlenen umutlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!