Durulur bu sular
diner yüreğimde kopan fırtına
saçlarımı savuran poyraz
üşütmez hayallerimi
şarkılar yine söylenir
çünkü bağlanmışım saçlarına
bir pamuk ipliğiyle hayata bağlanırcasına
celallenirim elbet;
ellerim, dudaklarım dururken
onları rüzgarın öpüp okşamasına
sırtıma bir darbe yedim, yıkıldım
gördüm beni yere çalan yokluktur
küsüp fani dünyaya, bir kenara çekildim
amel benimle gider, kalan yokluktur
kötülüğe meyledip kucak açmışım
anlatmaya dilim varmıyor
ruhumda birşeylerin korkusu
nerede çocukluğumun amber kokusu
sırra kadem basmış, benliğimi sarmıyor
titreyen dudaklarda bir hasretlik türküsü
Akşam oldu.. sesler çekildi kaldırımlardan
Sükutun ikrarını teyid eder karanlık
Çarpan her yürekte bir samanyolu oynaşır
Ufka dalmış gözlerde yine sükut-u hayal
Her feryat yaşanmamış binbir muradı taşır
milletce ne acı günlere kaldık
hazreti medeniyet senin sayende
yattık, bir derin uykuya daldık
hazreti medeniyet senin sayende
bir düşküne hatır sorup hallamıyoruz
gururum alnımda bir kara leke
ayağımın altında ezsem diyorum
iyi kötü ne varsa, karmakarışık
aklımın eleğinde süzsem diyorum
erdemi, fazileti yitirdim bir bir
Ağla canan
nemli gözlerinden billur taneleri
bir senin için
bir benim için
bir bizim için aksın
Birşeylere birkaç kala
Saatler -Çile- yi vurdu
Gün çoktan batmıştı-hala
Akrep toprağı gösteriyordu
Yollar ayrıldı bir yerde
bir nefeslik sıhhatin bedeli vardır
rüzgar fırtınaya, o da dönerse kasırgaya
dilinde dualarla bekleyeceksin
var sen geride kal, onlar çıksınlar aya
tüm insanlar bir mahluk, ne akıllı, ne deli vardır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!