Fikret Kanat Şiirleri - Şair Fikret Kanat

dinmeyen bir sancı düştü içime
dermanı sendeydi aldın da gittin
gülüm yer vermiştim sana kalbimde
bir müddet misafir kaldın da gittin

gözlerim yollarda seni ararım

güzel yüzünden eksilmesin neşe
böyle daha güzel gül yanakların
sevdiğim ne olur çıkma güneşe
gün vurup yanmasın al yanakların

beni benden aldı sade bir sözün

hiç mi kalbin titremez
fikret dediğin zaman
sende beni anlarsın
aşkla yandığın zaman

hayat durur çark kalmaz

ya gönlüme elem ya da bir merhem
bunlardan birini ver de öyle git
ya derdime derman ya da ecelim
birinden birini seç de öyle git

sensiz bir hayata kul etme beni

adı yadımda saklı güzel
yollar hep sana çıkar
aşk adlı postaneden
ne zaman bir mektup atılsa
pullar hep sana çıkar
ansam ah çekip de maziyi

boşuna düşmemiş mecnun
çöllere leyla için
ferhad'ın zoru neydi
dağlar delmiş
şirin'i uğruna
kül eylemiş aslı kerem'i

ben bu hayatta en çok onlardan çektim
ben bu hayatta en çok onlardan nefret ettim
yalakalardan yağcılardan
paspascılardan cilacılardan
kraldan çok kralcılardan
gölgelerine el pençe divan duranlardan

bütün kalplere yasak
bütün gözlere uzağım
bir çakır gözlü küçüğün
sinesinde tutsağım
gücenip darılmasın
ne olur bana dostlarım

nasıl bir buhran ki; Ya rabbi
onsekizinde iki genç boyun uzatmış
sanki durduracak gelip geçen treni
kan bürümüş gözlerini,canlarına susamış

gündemde savaş var protesto mu dedim

vuslatı seninle tattı bu gönlüm
elveda birtanem elveda sana
gün günü eriyip bitiyor ömrüm
elveda birtanem elveda sana

buraya kadarmış tekmil neşemiz