Fikret Gürsoy Şiirleri - Şair Fikret Gürsoy

Aşk bir sudur der, iç iç kudur
Gerçek aşkın, tanımı bumudur?
Aşk bir çiçektir, sulamazsan kurur
Bu görüşler, bence yerinde durur

Aşk delicesine, varmadan sevmektir

Askeriye den subaylar, biri bir gidiyor
İki yılda, yedi subay intihar ediyor
Bu intihar haberleri, ciğerimizi yakıyor
Bu intiharların nedense, sebebi bilinmiyor

Şanlı Türk askeri, kendi içinden vuruluyor

Sen bir tanesin, eşin ve benzerin yok ki, sana âşığım
Nereye bakarsam, seni hep orada görüyorum, âşığım
Cemalinin güzelliği her yeri kaplıyor, inan sana âşığım
Sensiz bir saniye dahi olamıyorum, daima sana âşığım

Evinin güzelliği, bütün kâinatı kaplıyor, sana âşığım

Osmanlının, kadına bakış açısıdır harem
Nikâhsız bir kadına, bakmak ise haram
İstanbul’a değer katar, semtlerden harem
Yüce İslam dini, zinayı daima kıldı haram

Haremin mahiyetini bilmeyenler, iftira attı

Hazreti İbrahim, niyazda bulundu
Bir çocuğum olduğunda, kulundu
Bu çocuk sana, kurban olundu
Hazreti İsmail doğdu, arz olundu

Zamanı gelince, Hz. İbrahim sözünü tutmadı

Beni anlayacak, birini bekliyorum
Onun ateşiyle, yanıp tutuşuyorum
Elbet gelecek diye, gözlüyorum
Onun sevgisini, çok özlüyorum

Hem dem olacak, birini bekliyorum

Yeni sözlenmişti, asker yolunu gözler
İzinde nişanlanmıştı, asker yolunu gözler
Düğün yapacaktı, asker yolunu gözler
Gelinliğini giymişti, asker yolunu gözler

Vatanı koruyor, benim yiğidim diyordu

Şiir dünyası deyince, hemen aklıma gelir, Antoloji
Canlıların hücrelerini hep araştırıp durur, Biyoloji
Yer küreyi daima merakla, devamlı inceler, Jeoloji
Şiirlerimi kendi bünyesinde muhafaza eder, Antoloji

Benim tek mirasım, hep bayrak
Düşmanları bu ülkeden, ayırsak
Göğe bak, dalgalanıyor bayrak
Hainlik yapanları, daima atsak

Şanlı Türk bayrağı, hep dalgalanıyor

Birden efkârlanır, bu gönül
Yaptıklarınla, hep güzel övül
Bazen aniden kabarır, gönül
O yaptırır, nefsine hep dövül

Gönlümüzü, zabtedemeyiz