Fikret Gürsoy Şiirleri - Şair Fikret Gürsoy

Polis evinde, silah atışı hep yapıldı
Poligon, mermi barutuna kapıldı
Sıkışan gaz, bir kıvılcımla patladı
İki polisin, şehit olmasını sağladı

Polis evinde, büyük bir yangın çıktı

Borç, yiğidin kamçısı derler
Böylelikle, paraları hep yerler
Borcuna sadık olan, nerede? Erler
Gününde borcunu ödeyeni, severler

Kul borcuyla, ahir et’e gitmeyin

Başarının sırrı, hep ekip çalışmasıdır
Bütün herkesin, bunu çok iyi yapmasıdır
İnsanlığın mutlaka, bu yola sapmasıdır
Gecikmeden bu fikri, daima kapmasıdır

Gecesini gündüzüne, durmadan katar

Bazı insanlarda bulunur, böbrek taşı
Acımaması için, sen onu sırtında taşı
Acıttı mı? Getirir gözlerden, hep yaşı
Taşı aldırmak için, sakın geçirme yaşı

Yememize ve içmemize, dikkat edelim

Hani bizler küçükken, sen tablanın başında yaz kış demeden, hep dururdun babacığım.
Çocuklarım rahat büyüsün diye, annemin kızmasına rağmen kamyon almıştın babacığım
Hatırlar mısın? İlla ev alacaksın, ev almazsan senden boşanırım demişti annem, babacığım
Bahçelievler’den, annemin zoruyla ev almıştın ve bizleri içine yerleştirmiştin babacığım

Sen istemesen dahi, gerçekler hep acıdır
Kendini bilmeyen der, bugün ayın kaçıdır
Elindeki ise, sevmediğinin yolduğun saçıdır
İyileştirmek için, sana sunulan ilaç acıdır

Âşık olduğun kişiye, seni seviyorum diyememek

Festivalde 339 kişi öldü, burası Kamboçya
Öldüklerine hiç değmedi, işleri hep boş ya
Mekong nehir köprüsünde, neden koşarsın ya
Festival üç gün sürdü, ölüler yerde yatıyor ya

Ey Kamboçya, dünyaya sesini bununla değil

Hayvanlar dan en sadıktır, köpek
Yaramazlık yapma, yersin kötek
Mangalda, çok güzel pişer biftek
Gözden ve elden düşen, kepenek

Değerli köpeklere, paha biçilmez

Bu gönlüme, sakın âşık olma dedim
Laf anlamaz bu gönlüm, laf anlamaz
Bu gönlüme, sakın ha sevme dedim
Laf anlamaz bu gönlüm, laf anlamaz

Âşık olunca, sevecek mi? dedim

Tutturmaya yarar, mandal
Seni kurtaran, bu son dal
Laftan anlamayan, andaval
Sesin sahibi, işte O kaval