Fikret Elaldı Şiirleri - Şair Fikret Elaldı

Tohum
Ne kadar dışarıdan alırsa da gücünü
Yine kendinden çoğalır

Toprağı yarıp
Günyüzü gören
Tohum gibi sevinçli olsun her gününüz

Dinleyin işte ırmakları
Sevda neymiş
Sabır neymiş
Zafer neymiş
Anlatır size
Nice dağlar aşmıştır

Mutluluğu dışarıda aramak, dış kaynaklı olduğunu düşünmek ve başkasından beklemek; bir değirmenin dönmek için taşıma suyu beklemesi gibi boş ve anlamsız bir avuntudur. Değirmenini kendi ırmağının akışına kurmalısın

Yükseklere hasretlerde
Kazanda fokurdayan suyun, altındaki korun
Alevlenmesidir
Yürekteki isyan
Işıldayan lambanın
Yanmasına ramak kala

Seni sorsalar Ardahan’ın Damal'ında
Bir dağdır derler
Ah! Sen yüreğimde bir yersin sen ey Ulgar
Taşırım seni gittiğim her yere

Dönmüşler Ulgar'a çağırmışlar Allah'a

Güneşin hışmından kaçan gece
Yine de siner yüzü karaların fikirlerine
Onların ki en sevgili dilekleridir, kararması aydınlığın
Dokunmayın!
Karanlık bulaşmasın ellerinize

Ey özgürlük!
Görkemin göz kamaştırıyor
Ama
İnsanın başını dolandıracak kadar
Kan kokuyorsun

Kar yağar
Memleketimin dağlarına
Kapanır yollar.
Ayazında üşüyen çocuk!
Senin yolun açık
Dağlardan mı geçer diyorsun o yollar

Adına Bağırsak suyu derler
- Akar
Ardahan’ın Damal’ında
Kimi deredir, akar yorgun
Kimi coşar nehir olur, akar delice