Fikir Sancısı Şiiri - Coşkun Arslan

Görüntüye bakmayın, Aşmak zor sığlıkları.
Mana can çekişiyor,  Duyulmaz çığlıkları.

Ölçü ayar kalmadı, Hepten bozuldu denge.
Beyaz olan ne varsa, Büründü siyah renge.

Ak günlerin üstüne, Çöktü zifri geceler.
İhtilal hevesinde hep devrik düşünceler.

Bazen daralır dünya, küçük bir hücre kadar.
Yitirmem umudumu, beklerim fecre kadar.

Biliyorum onların, Öfkesi bitmeyecek.
Beni esir almaya, Güçleri yetmeyecek.

İhanet boş durmuyor, Pusu üstüne pusu.
Ne vakit son bulacak, Ha bu gaflet uykusu.

Dinmedi hiç bir zaman, Bende fikir sancısı.
Kiminin doğrusuyum, Kiminin yalancısı.

Diyorlardır çokları, Bu kimin tarafında.
Ateşe su taşıyan, Karıncanın safında.

Yansımaz mı? Perdeye, Tecellisi olmaz mı?
Finalinde bir vuslat, Tesellisi olmaz mı?

Şu kısacık hayatta konu ne olmalıydı.
Temiz geldik dünyaya sonu ne olmalıydı.

Coşkun Arslan