Fikir sancısı Şiiri - Yakup Aşık

Göz kendine kör Ten bene zindan
İçimde gizlenir evrenin sırrı
Bilen varmı hangi an başladı zaman
Düşüyor içimden ılık renkli hayal
akıyor avuçlarımdan sisli duman
hakikat Başkası kılıyor beni
Hiç inanasım yok bana
Keşke duymasa yalanı kulak
Hep söylese hakkı dil
Olmazdık aklın aklına muhtaç
Söylemeyin fikir üşüyor zihnim
Güzel olmasaydı hatırlamak
Unutan yaratılmazdık ilkin
Uyanasım var ben rüyasına
Çamuruma üflenmiş bu mana
Kendime hiç alışamadım
Doğduğum sığmaz aklıma
İçimdeki nefes hakkın ismi
Secdeden güzel alnıma yermi var
Zihnime uluyor çakallar sürüsü
Gizliyorum kendimi aklımdan
Beynim tıka basa fikir kırıkları
Azcık düşünsem hemen saldırır
Pusuda bekler varlık sancısı
Ne dünde ne yarında herşey şimdi'de yaşar
Keşke bilmeseyedim ifadesi imkansızı
kim nasıl inansın bana
Hakmıdır bilene bu ceza
Bilen varsa soylesin
Nasıl kurtarsam aklımı
Geçti artık bir kez düştü aklıma fikir
Bu çileden hangi ses kurtarır beni
Hangi zikir