Figüran Aşıklar Kahvehanesi

Tek kişilik bir aşktı bu,
İçinde ben olmayan…
Sadece yanındaki biriydim.
Bir tiyatro oyunu gibi,
Senin yazdığın bir aşktı bu.
Bense sadece bir figürandım.
Sen yazdın bende oynadım.
Gün gelir zora düşersen
Tekrar ihtiyacın olursa ban,
Arama nerde diye,
Ben hep aynı yerdeyim
Figüran aşıklar kahvehanesinde.
Boş ver be, alıştım ben bu hayata,
Alıştım ben,
Bazılarının her şeyi gibi davranmaya.
Ama hiçbir şeyi olmaya.
Sadece yanında gezerken,
Koluna girerek,
Yüreğini değil de, kolunu doldurmaya.
Boş ver be, takma kafana,
Alıştım artık dedim ya,
Alıştım işte, sadece görüntü olmaya.
Aslında çok sıkıldım.
Sonunu bildiğim halde,
Her defasında heyecanla izlediğim,
Tanıdık bir film gibi her şey.
Sadece başrol değişik,
Yürünen yollar değişik.
İçimde hissettiğim duygu,
Yüreğimde açtığı yaraysa aynı
İlk cümlesini okuduğumda,
Son cümlesini bildiğim,
Bir tiyatro oyunu gibi,
Senin yazdığın bir aşktı bu.
Ben ise sadece bir figürandım.
Sen yazdın bende oynadım.
Gün gelir zora düşersen,
Tekrar ihtiyacın olursa bana,
Arama nerde diye,
Ben hep aynı yerdeyim,
Figüran aşıklar kahvehanesinde