Sımsıcak rüzgarların estiği,
Ağaçların, mutluluk nidalarıyla birbirine sarılıp, hasret giderdiği,
Kırılgan dalgaların, özlemle karaya ulaşmaya çalıştığı bir günde,
seni arıyorum.
Belirlisizliğinde boğuluyor, varlığına sarılıyorum.
Seni bulabilecek miyim bunu bilmeden,
Ne zaman ki başlasak konuşmaya,
haykırsak hakkı yılmadan, bıkmadan, bağıra çağıra,
İşte o vakit bizi karanlıklara boğacaklar.
Kör kuyulara atacak, ezecek, kan kusturacaklar.
Yetmeyecek, bizi kendilerine muhtaç edip, yok sayacaklar.
İşte o zaman gün doğmadan beraber doğacağız.
Işıldarken gözlerime, gözlerinin rengi..
İşte hayat budur diyorum.
Usul usul eserken tenime o meltemli gülüşlerin..
İşte huzur budur diyorum.
Gülümserken ellerin, saçlarımda
Öyle güzel, öyle özel.
Görmek istemiyorum o pis suratlarınızı.
İğrençliginiz bir alın çizgisi misali,
zift gibi olmuş kalplerinizin yansıması.
Baktıkça kim bilir
ne şerler saklı o sahte yüzlerde,
hissettiğim yalnızca bir mide bulantısı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!