Onbeş Nisan’dı.
Kopardılar, kırdılar baharla çiçek açan
Büyümemiş nazlı fidanı.
Köklerini de salladılar,
sarsıldı kökleri derinlerden.
Bu fidan körpeydi, cılızdı ama
Kendini çınar ağacından daha güçlü sanırdı.
Her şey yerli yerinde; havuz başında servi
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Devamını Oku
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Fidanlara kıyılmasın diye yıllardan beridir çığlık atıyoruz ama dinleyen yok...Vicdanlar öylesine körelmişki, öylesine acımasız yürekli canavarlar türemişki duyuramıyoruz o sağır kulaklara...
Evet fidanlara artık özgürce yaşam hakkı tanınsın, tanınsın ki artık analar da ağlamasın...
Duyarlı yüreğinizi ve sevgi dolu kaleminizi kutluyorum...
Saygılarımla...
Orhan ÇAPAN
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta