Korkuyorum;
Seni unutmaktan,
Sana duyduğum hisleri unutmaktan
İçimdeki aşkının güzelliğini kaybetmekten
Korkuyorum;
Sana yakın olmaktan,
Yoruldum hayat
Bir es ver gayrı
Dermanım yok ayağa kalkmaya
Tonlarca taş taşımış gibiyim
Yok olmak tamamen yok olmak istiyorum bir süreliğine….
Küçük bir kız çocuğu
Çekingen, ürkek, korkulu,
İçinde kalmış lafları
Boğazında düğümlenmiş
Söyleyememiş onları
Söylese neler olurmuş kim bilir
Henüz hesap sorulmadı,
Defter kapanmadı,
Hayaller gerçekleşmedi,
Rüzgar durulmadı.
Ne zaman hesap sorulur,
Hayaller gerçekleşir,
Bir kız yaşardı küçücük bir evde
Ev o kadar küçüktü ki,
İki kişi zor dönerdi odalarında
O kızın evine inat yüreği o kadar büyüktü,
Dünyayı tek başına devirircesine
Hayattan beklentileri de büyüktü…
İçimdeki kimsenin anlamadığı sıkıntı,
Ne yapsam çaresiz çaresizlik sarmış içimi,
Hatırlamak bile istemediğim o anılar,
Hepsinin ilacı sendin meleğim.
İyi ki doğdun güneş gibi dünyama
Sen kesin öteki dünyadan gelen bir armağandın benim için
Nazım olmak kolay değil
Nazım gibi bir hayat yaşayıp ta
Nazım olamamak hiç de kolay değil..
Nazımın hayatı gibi olamaz hayatım
O zaman ben de bir Nazım olamam
Ama mutlu muyum?
Çözemediğim bir problem
Neden niye?
Cevaplamıyorsun ben de soramıyorum
Bu kısıtlama niye?
İçimi yiyip bitiriyor bu acı
Bir gün cevabını alır mıyım?
Çocukluğumun bisikletli postacısı
Evimize mektuplar getirirdi
Komşumuz olan postacı
Postacının çocukları ne de mutluydular
“Bak postacı geliyor selam veriyor” şarkısını söylerdik babalarını beklerken,
Kornasından tanırdık onu
293 gündür her gece “seviyorum seni” diye uyuyor
Her sabah “seviyorum seni” diye uyanıyorum
Gün içinde kaç kere seni seviyorum dediğimi hatırlamıyorum bile
Bir kerecik sana bunu söylemişim çok mu?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!