' o kendini biliyora manzume'
Hasretindir sızlayan..Beni benden alan,yakan,yıkan,yok eden. Bende sızıların nesli tükenmiyor.Senin her halinin filmini izliyorum.Bir bilet alan bir bilet bedava… İki kişilik bilet alıyorum.Sen yoksun.. Uzakları tümleyen ürkek bir ceylan gibi kayıplarımdasın.Duydun mu bu sana yazdığım satırlarda özlemediğime dair soğuk hevesler… İşte tam soğuma angıcına açıldın.Beni bekleyen hangi ben sözlerine gözyaşlarını da ekledi…
Yok işte bana ne verdin ki..Fazlasını bekleme..Bir yürek nasıl dayanır sen benden uzak ölümcül yaşarken Söylemedim mi her ölen bülbülün leşinde sevda kokularım var. Bensizliği gagalayan her aç kuşun sevabından biraz beni topla…
“Ben seni seviyorum” diye kalıntılı tümceler yazdım duvara,her kitaba.Meryem’in o bakışlarında seni buldum,Leyla’nın bir kemik kalmış halinden seni derledim.Şirin’in ölüme sürüklendiği ırmakta kiralık sandalım var her gün gönül oltası atıyorum.Nice güzeller takıldı oltama ama senin ağından kaçtılar.
Tamamını Oku
