Sana uğramak istiyorum ben hep
Nedensiz öylece çıkıp gelmek
Fakat eriniyorum benden çıkmaktan
Uzak geliyor aramızdaki mesafe
Sonra yine kendime gidiyorum
Nedensiz öylece gidiyorum
İlk aldığın nefes
Nasıl kalırsa
Ciğerinde
En derinde
İlk sevdan da kalır öyle
Kalbinin bir yerinde
İki nokta gibiyiz boş bir kağıtta
Bir doğru geçip aramızdan
Kavuştursa bizi hayatta
İki duygu gibiyiz bakkalda bir rafta
Çocukluğa özlemmişiz
Gidiyorum hüznün şehrinden
Tüm kırılmışlıklarımı bırakıp
Geride gri mutsuz bulutlar
Ağlıyor arkamdan yıkılmış umutlar
Ceplerimde topladığım bir kaç mutluluk
Gidiyorum ağlayarak derinden
Haklısın görmedim senden hiç davet
Lakin karşındayım bu da cesaret
Sensiz mutluluklar bana esaret
Kalbinin kapısındayım yar beni kabul et
Bir gece dahi gelmem aklına bilirim
Uykuma göz diktiğin şahit gecelerde
Soğuk geceye üfledim mısraları duman duman
Kalemimden dökülen yanmış hecelerde
İçimde yangın oldun duman duman
Kördüğüm hislerimi çözerken mısralarım
Ayrılmadık
Kalplerimizin üstünü örttük
Mayalansın diye
Açıp içeriz bir gün
Yıllanmış bir şarap gibi
Yakmaz o zaman bu hasret
Edilgen fiiller türetiyorum aşka dair
Kırılgan sevgiler yeşeriyor yüreğimde
Her düşünce bir poyraz buz kesmiş beynimde
Batıyor sevgi yüklü gemilerim
Dev dalgalarda uzak denizlerimde
Dolaba kaldırdım resmimizi
Seni görme ihtimalim olmasın diye
Tıpkı görüşme ihtimalimizin olmadığı gibi…
Akşamlar örttü üstümüzü
Örtecek bir şey kalmadı diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!