Fevgo Şiiri - Seyfettin Aslan

Bağıra çağıra sevdim, gidiyorum,
Metre metre yaşadım seni.
Esip gürledi içimdeki,
Şüphelerimi uyandırana dek.
Şah olmuşum yanlış tahtada,
Yenilmiş bitmişim,
Altmış dört diyarda tek ve hür kaybetmişim.
Hapset beni çoban yıldızı,
Gösterme yolumu, kaybolana kadar.
Zaten, ben usul usul yürüyorum.
Yıllar geçmekte, gidiyorum.

Şarkılar çalıyor sokaklarda, gidiyorum.
Hislerim yaprak döküyor,
Kiraz çiçeği görmüyorum bir süredir.
Eski heyecanlarımı alıp yanıma,
Boğazımda kara tren öksürüğü, gidiyorum.
Bu dünyanın sırat sevdası varmış,
Geçemeyeceğim, biliyorum.
Şimdi uzaklardan uçaklar gidiyor,
İçime atmaktan tir tir titriyorum.
Zaten, ben hep titriyorum.
Yıllar geçmekte, gidiyorum.

İçim kederle söküldü, gidiyorum.
Uzaklaşamadım kaderimden,
Fotoğraflar gördüm geçmişe dair,
Şimdilerde ben, eski ben değilim.
Bir hiçlik hissediyorum,
Ne günlerim gün ne varlığım varlık.
Bir de cenaze günü soğuğu vurunca yüzüme,
Yalnızlığı kaptım, eriyorum.
Bir hakikatin güzelliğinde öldüm,
Zaten, ben her an ölüyorum.
Yıllar geçmekte, gidiyorum.

Bir pusula içinde kayboldum, gidiyorum.
Kar yağıyor güneyime, kuzeyime
Soğuğun zehri damarlarıma karışıyor.
Ne doğumda ne batımda gülüşü var.
En son aylar önce gördüm,
Gün batımını...
Bir, iki, üç?
Kaç adım attım, bilmiyorum,
Yüzbinlerce yürüdüm, unutamıyorum.
Zaten, ben unutmaya çalışmıyorum.
Yıllar geçmekte, gidiyorum.

Hislerimin ışık kahvesi bakışları,
Yedinci sokaktan usulca geçmiş,
Gülmemiş, gülse hissederdim.
Bir, iki, üç?
Kaç adım atmış, bilmiyorum.
Ölüm gibi kimsesiz yürüyüp,
Benim gibi yapayalnız geçmiş sokağımdan.
Yüzbinlerce yedinci sokak yalnızlığımdan.
Şimdilerde ben olamam o yerlerde,
Zaten, ben adım adım uzaklaşıyorum.
Yıllar geçmekte, gidiyorum.

Ardına bakan kelimelerin esiriyim,
Defalarca alev alev vuruldum surların kıyısında,
Koyukahve gecenin bakışlarıyla bitap düştüm.
Gece ellerin, yaralarımı kapatsın diye öldüm.
Kendi surlarını geç diye beklerken,
İpliğim dolanmış, karışmışım.
Yıllar yılı sevgiyi su gibi aramış, bulamamışım.
Bir zehri, aşk alaşımı sanmış,
Velhasıl kelam yanılmışım.
Zaten, ben sevgiye hep yanılıyorum.
Yıllar geçmekte, gidiyorum.