Yalnızca sen ve ben vardık…
Belki ikimiz bile zor sığışmıştık,
Şu babayiğit dünyaya…
Sonsuzluğun ilikleri boşalmıştı,
Gücü yetmeyip eğilmişti boynu,
İçimdeki kâinata…
Bir kalp böylesine mi yumruklar bedenin kapısını içerden,
Yapıştırmak ister dudaklarını başka bir yüreğe,
Totem gözlüm…
Böylesine mi doğurur aşkı,
Çığlık çığlığa…
Gecelerim nasıl da yakalamıştı,
Nefes nefese kaçan,senle dolu gündüz mü,
Ve sıkmıştı güçlü kollarının arasında…
Tapınak yaptım,bedenini yıllar boyu,
Fetişlerle doldurdum…
Seni böylesine sevmek,sapıklık değil aslâ…
Bir insanı böylesine sevmek,belki tarikat,
Uzanıp giden,yaradana…
12.04.1998
Haluk Şan DikmenKayıt Tarihi : 8.6.2006 15:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Haluk Şan Dikmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/08/fetis-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!